Over revalidatie kan ik niet echt kort zijn. Ik heb nu vele verschillende soorten revalidatie gehad. De eerste keren vanuit het ziekehuis met de benodigde verschillende therapeuten. Revalidatie-arts,die het geheel overziet, fysiotherapie voor de grove motoriek en het opstarten van conditie met sport, ergotherapie voor de fijne motoriek, logopedie voor de spraak en in mijn geval ook pychologie. Daarnaast werden er in het ziekenhuis verschillende groepsbijeenkomsten georganiseerd over diverse onderwerpen zoals 'voeding' 'aanpassen van de leefgewoonten'

Tot zover de revalidatie van het ziekenhuis, waar ik overigens zeer tevreden over was.

 

---------------------------------------------------------------------

 

In 2015 mocht ik gewoon naar huis en moest ik zelf contact op nemen met de fysiotherapeut, ergotherapeut én logopediste. zij moesten aan de hand van mijn eigen verhaal (informatie had ik niet meegekregen) de behandeling bepalen.

De beste uitleg en behandeling kreeg ik van de logopediste en van de fysiotherapeut. Van ergotherapie worden maar enkel uren vergoed per jaar vanuit het ziekenfonds, dat ging dus allemaal wat minder uitgebreid helaas. Maar ik kon er goed mee vooruit

Tot zover de minder gestuurde revalidatie

 

-----------------------------------------------------------------

 

En tenslotte komen we bij mijn laatste revalidatie in de revalidatie kliniek, de meest individueel aangepaste revalidatie.

Als je naar de revalidatiekliniek mag, dan krijg je echt op maat aangepaste revalidatie, meer dan wat het ziekenhuis je kan bieden! De grote lijnen komen wel overeen uiteraard, je krijgt je eigen fysiotherapeut, je eigen ergotherapeut, je eigen psycholoog, je eigen maatschappelijk werker die errvoor jou, maar er ook voor je gezin is. Maar wat verschilt behalve dat je opgenomen bent) is dat alle mogelijkheden aanwezig zijn om te kunnen werken naar zelfstandigheid. ALthans in de kliniek waar ik opgenomen was.. ze hebben echt alles, je kunt het zo gek niet bedenken of het is er.. er staat een auto om te leren hoe je kunt in- en uitstappen, vooral zeer geschikt voor de rolstoelrevalidanten. Ze hebben een complete woonkamer gebouwd om zaken te oefenen. Waarbij ik ook eens gezien heb dat de stoelen als in een bus geplaatst werden en oefende men dus busritten. Een keuken waarin we gingen koken als onderdeel van de ergotherapie. En zelfs een badkamer met badkuip ! Overal zijn trappen te vinden met leuningen aan diverse zijden zodat je de trap in je eigen huis als het ware kun oefenen.

Ook qua therapieën zijn er talloze mogelijkheden.

 *Bijvoorbeeld de arm hand/groep

Dit stuk is geschreven in mijn armhand/groep omdat ik schrijf om te oefenen in de arm hand/groep, daarmee kan ik tevens ook gebruik maken van de mogelijkheid om uit te leggen hoe deze groep in zijn werk gaat.

De naam van deze groep zegt het al het gaat om je (aangedane)hand en arm te trainen of oefenen om weer bepaalde functies of activiteiten te doen. En dan met name activiteiten  die je in het dagelijks leven tegenkomt. De week wordt dan ook begonnen met het bespreken van het weekend en wat we daarin gedaan hebben m.b.t. tot onze handen en hoe dat ging. Daarna kiezen we een taak voor die week. En dat kan van alles zijn,  voor jezelf kies je iets wat je belangrijk vind. Zo koos ik in het begin eten met mes en vork. Als eerste oefeningen ga je die gekozen taak uitproberen, vanzelfsprekend met de aangedane hand. Soms kun je de goede hand eens proberen om te zien hoe je het precies doet en vanuit daar kun je datzelfde proberen dat na te doen. Voor mij heeft het oefenen heeft het goed geholpen en ik kan mijn vlees weer mooi zelf snijden en dus veel beter met mes en vork eten.

Voor deze week heb ik als taak het typen met 2 vingers gekozen omdat ik graag deze site wil blijven bewerken. En hoewel typen ook best lukt met 1 hand, is het frustrerend om te zien hoe de therapeuten fijn en snel met 2 handen typen wat ik voorheen ook ‘gewoon’ deed. Maar zoals we allemaal wel weten hoort ‘gewoon’ niet meer in ons leven erbij. En zo kon ik weer een weektaak aan mijn lijstje toevoegen, typen met het gebruik van beide handen. Uiteindelijk blijft het een kwestie van oefenen, maar zoals bij alles wat mij niet lukt vind ik het ook fijn om te weten waarin het probleem zit zodat ik weet waar ik aan moet werken. Bij het typen zit het probleem vooral erin dat ik in de kootjes van mijn de vingers in mijn linkerhand de kracht niet of nauwelijks inzet. Als hoofdoefening moet ik nu vooral typen uiteraard, tussendoor moet ik andere oefeningen doen, zoals kneden van klei of proppen maken van de bladzijdes van een telefoonboek, daarmee wordt de sterkte van de vingers gestimuleerd, vooral in de klei kun je goed je vingers trainen  om de toetsen van je toetsen bord beter  te raken. Hoewel ik duidelijk veel therapieën gehad heb hier in de revalidatiekliniek in alle weken van opname én ook in de dagbehandeling, kan ik met recht zeggen dat voor mij persoonlijk de arm hand/groep het meeste voor mij gedaan heeft. Dat komt door verschillende zaken; * Je kunt vanaf de eerste week gelijk beginnen te oefenen waar voor jezelf de moeilijkheid zit *Je krijgt deze therapie meerdere uren achter elkaar door * door de oefeningen krijg je ook inzicht over je sterke en minder sterke punten *hoe verder je bent in de groep, mag je ook gaan deelnemen aan de arbeidstherapie( in mijn geval houtbewerking), waarbij ook je krachten worden ingezet d.v.m zagen (ideaal als je met mes en vork weer leren eten

 

*Werken aan je conditie en/of lopen weer opbouwen

Behalve fitnessaparatuur zoals de loopband of de hometrainer e.d. zijn er ook verschillende therapieën in groepsverband. Zo is er de groep die zich bezig houdt met valpreventie, Die heb ik zelf niet gehad maar mensen van mijn afdelingen weer wel vandaardat ik hem weet te noemen, wat ik wél 1 keerheb gehad is een groep die in ging op verschillende aspecten van het lopen in het lopen in het  dagelijks leven zoals bv slenteren op een drukke markt waarbij je rekening moet houden met het looptempo van anderen. Deze groepstherapie kon ik weinig mee vandaar dat ik die maar1 keergedaan heb. Ik vond (ondanksdat ik niet echt een wandelaar ben) de wandelgroep veel leuker en geschikter voor mezelf. Onder begeleiding van therapeuten wandelden we buiten op het grote terrein waar wandelpaden in verschillende kleuren pijlen waren aangegeven. Elk pad/pijl had zijn eigen lengte en heuvels. 

Daarnaast was er ook nog het zwembad waar 1 groot en 1 kleiner bad was. Ik heb alleen baantjes getrokken dat zowel goed voor de conditie was maar  ook voor alle spieren en gewrichten in het lichaam. Daarbij leerde ik ook weer iets over mijn minder goede linkerzijde. Metmijn rechterzijde bewoog ik krachtiger waardoor ik aanpassingen moest doen

Voor de komende week heb ik 'fietsen' aangevraagd, als dit me lukt dan kan ik weer iets zelfstandiger worden aangezien ik niet mag autorijden. (Opmerking achteraf: helaas voelde ik me toch onveilig op de fietsvoorlopig dan maar nog even aanhankelijker wezen, het zij zo)

Zoals ik al zei, er zijn talloze mogelijkheden!!