Er wordt misschien tussendoor wel eens wat af geklaagd tussen alle onderwerpen door op deze site maar laat ik even HEEL duidelijk maken dat ik me toch rijk en gezegend voel met mijn leven, de site heette ook eerder niet voor niets 'Ons mooie Leven'

Geen enkel leven is rozengeur en maneschijn lijkt mij zo, mensen die niets mee maken, weten ook niet wanneer je gelukkig moet zijn. Ik kan echt heel erg genieten van heel veel dingen, vooral als ik ergens hard voor gewerkt heb en dat kan letterlijk of figuurlijk zijn. Vooruitgang boeken in therapie en weer iets, waar je aan werkt, beter kunnen doen, is toch prachtig !!??

Zo merk ik nu dat mijn spreken langzaam aan beter begint te worden, mensen spreken me er zelfs op aan, heerlijk gewoon ! Ook het schrijven gaat een beetje vooruit, niet zodanig als het spreken maar er zit vooruitgang in en dat betekent voor mij dat deze pagina volschrijven inderdaad erg helpt. Daarnaast voel ik me natuurlijk optimistischer als ik stappen kan voren kan zetten.

Maar mijn allergrootste rijkdom is mijn gezin, ze hebben heel wat met mij te stellen gehad de afgelopen 10 jaar (zeg maar gerust 13 jaar) Soms ging het in ons leven heen en weer van de één naar de ander, en we hébben moeilijke periodes gekend. Soms was ik wel eens bang dat dingen voorgoed stuk waren maar dat is op wat voor manier dan ook niet gebeurd. Vandaag is zo'n dag die een behoorlijk keerpunt in mijn leven bracht, de reden waarom ik eigenlijk 10 jaar tel hoewel de jaren ervoor op een andere manier al een impact hadden. Maar deze datum, 15 april is een datum die mijn wereld volledig op zijn kop zette. De periode waarin ik begon te dichten om gevoelens te ventileren.

Als ik nu terugkijk op deze 10 jaar kan ik zeggen dat ik er hoe dan ook sterker en rijker uit ben gekomen, qua gezondheid misschien niet zo maar zelfs die is minder belangrijk dan mijn gezin!!

Ondanks een zoektocht naar mezelf, ik ben mezelf volledig kwijt geweest na die 15e april, ondanks die zoektocht dus heeft mijn gezin aan mijn zijde gestaan en me genomen hoe ik ben. Me tijd gegeven om mijn weg weer terug te vinden naar de persoon die ik wilde zijn en ook nú, terwijl ik zoek naar een balans voor mezelf op een andere manier dan toen, steunen ze me door dik en dun. Begrijpen ze wanneer ik rust nodig heb maar net zo goed wanneer ik een trap onder mijn achterste nodig heb om weer vooruit te gaan.

Ik kan nog heel wat door filosoferen maar laat ik gewoon besluiten met de woorden dat ik iedereen deze rijkdom gun !