Wat klagen we toch iets af met het weer hier in ons kikkerlandje, we zouden ons bijna moeten schamen al kunnen we het net zo goed andersom stellen.. de zomer mag zich ook een potje schamen  Eerst moeten we het doen met herfstweer, af en toe krijgen we een mooi dagje voor onze neus gehouden en dan ineens BOEM het drukkende en warme weer slaat toe.

De warmte is nog tot daaraantoe maar dat benauwde en drukkende wat op ons neerslaat, is zo goed als niet te doen. De gezonde mens vindt het al niet normaal, niet gek dat wij als chronisch patiënt moeten zoeken hoe we hier het beste mee kunnen omgaan. Als jullie het pasklare antwoord nu verwachten, moet ik jullie helaas teleurstellen.. dat heb ik niet.. ik ben zelf nog op zoek. Aangezien het schrijven me altijd helpt om alles in perspectief te zien en alles goed op een rijtje te zetten, dacht ik het hier maar weer eens mee te proberen.

Op de diverse websites die speciaal voor CVA- en of NAH-patiënten zijn, staat verschillende info over het hoe en waarom ons lichaam (en/of hersenen) er zo'n moeite mee hebben. Wellicht fijne links voor de naasten of jullie zelf, klik hiervoor op Links boven in het hoofdmenu

Gek genoeg ben ik met dit warme drukkende weer niet vermoeider dan anders, wat ik eigenlijk wel zou verwacht zou hebben. Ik slaap nog steeds goed in en en slaap ook net zo veel als anders. Ik merk alleen dat alles veel meer energie kost, zowel lichamelijk als mentaal. Ook heb ik meer last van hoofdpijn en duizeligheid. Duizeligheid is niet het goede woord, het is meer een gevoel van licht in het hoofd zijn. Combineer dat met de balansproblemen en dan merk je dat dat niet echt samen gaat. 

Mijn geluk is dat ik een geweldig gezin heb dat me steunt en achter me staat, ik hoef me niet in allerlei bochten te wringen om te doen alsof ik nergens last van heb. Ze houden rekening met wat ik wel of niet aangeef te kunnen doen. Ze denken mee omtrent de avondmaaltijd e.d. 

In eerste instantie dacht ik dat deze week voorlopig weer de enige week met zomerse temperaturen zou zijn en heb ik me geduldig naar mijn lichaam opgesteld totdat ik gisteren eens keek naar de 14-daagse voorspellingen. Ja doei, ik ben nu niet van plan om mijn zomer, die ereindelijk is, rustig op de bank of in bed door te brengen. Ik snap dat ik niet meer kan doen wat ik wil, maar ik wél weer eens terug kunnen kijken op een zomer zonder infarcten, gebroken arm en sterfgevallen, kortom ik wil terug kunnen kijken op een gezellige zomer !

Hoe ik dat ga doen? Vandaag ga ik weer een weekrooster maken, dat had ik laatste tijd minder nodig. In dat weekrooster ga ik duidelijk meer rustmomenten inbouwen en toch minder spontane activiteiten inplannen dan ik laatste weken gedaan heb. Ik ging bv na het eten wandelen of midden op de dag winkelen. Nu wil ik niet zeggen dat dit niet goed is, maar ik moet die momenten iets beter uitzoeken en er tijd voor vrijmaken in een rooster en niet spontaan na koken, eten en keuken opruimen ondernemen. Wellicht voorkom ik dan zo'n dag als gisteren waar ik niet fatsoenlijk op mijn benen kon staan. Het is in ieder geval het proberen waard!

Ook niet onbelangrijk: ik hoef me naar niemand toe te bewijzen! Ik hoef niet te werken, heb geen verplichtingen die niet een dagje kunnen wachten.. de enige verplichting die ik heb is de verplichting naar mezelf toe om goed voor mezelf te zorgen en goed naar mijn eigen lichaam en behoeftes te luisteren. En als ik dat goed doe, dan pas kan ik er ook goed voor mijn omgeving zijn en dát is een win-win situatie !