Noodlot of toeval?

 

Dit is ook zo'n onderwerp waar de meningen van iedereen over verschillen. Is ons leven voorbestemd om op een bepaalde manier te verlopen (noodlot) of is alles wat er gebeurd puur toeval? We kunnen tal van voorbeelden bedenken van de mens die heel gezond leeft en plots op jonge leeftijd komt te overlijden terwijl een ander alles doet wat 'verboden' is en op die manier toch 100 wordt 

Ik persoonlijk geloof dus in het noodlot ! 

Daarmee wil ik absoluut niet zeggen dat ik gelijk heb, want dat kan ik toch niet bewijzen. Het is gewoon een eigen mening (zoals al in alle onderwerpen en gedachten gangen in dat koppie van mij) Maar ik geloof niet dat alles in ons leven maar puur toeval is, overigens geloof ik er ook niet in dat ons leven al bij voorbaat is uitgestippeld. Dat zou het totaal geen nut meer hebben om beslissingen te nemen. Elke beslissing zou dan eenzelfde uitkomst moeten hebben. Dat kan dus ook niet. We hebben zeker een groot deel van ons leven zelf in de hand en soms ligt ons leven in de handen van anderen waarbij we dan alleen maar kunnen hopen dat diegene zelf zijn juiste beslissingen neemt. 

Vaak hoor je ook de vraag had ik dit kunnen voorkomen? Logischerwijs zou hier mijn antwoord 'nee' op moeten zijn. In de meeste gevallen is dat ook, lijkt mij. Je kunt niet voorkomen dat iemand iets overkomt (tenzij je zelf iemand iets aan doet uiteraard) Sommige dingen heb je wel zelf grotendeels in de hand, maar dan kom je weer bij beslissingen maken uit. Als je bewust de beslissing neemt om dronken achter het stuur te kruipen, ja, dan had je het kunnen voorkomen! Je slachtoffer echter kan het niet kunnen voorkomen en diens familie of vrienden ook niet. En toch zijn dat de mensen die zich blijven afvragen wat ze anders hadden kunnen doen, de mensen die met een schuldgevoel blijven zitten. 

En hoe zit het dan met onze gezondheid? Loont gezond leven zich nu wel of niet? Volgens mij zeker, al geloof ik er wel in dat je lot inmiddels bepaald is door je genen. Door zo gezond mogelijk te leven denk ik dat je je genen als het ware 'rustig' kunnen houden al gaat dit natuurlijk niet altijd op maar dan is het dus je lot !!

Sommige dingen kun je domweg niets aan doen. Als ik daar niet van overtuigd zou zijn, zou ik het veel moeilijker vinden in het leven. Dan zou ik me dus steeds moeten afvragen waarom ik? Nee, nu kan ik 'gewoon' accepteren dat dingen ons overkomen.. het waarom maakt me daarbij minder uit, ik probeer liever het een plek te geven en er mee om te gaan.